W Kościele katolickim stosuje się wiele istotnych świec, które mają podnosić atmosferę podczas obrządków religijnych, ale również są niezbędne podczas niektórych sakramentów. Ich znaczenie nadal pozostaje dla wielu osób nieznane, tymczasem wiele z nich wykorzystywanych było już w X wieku – i pełniło najróżniejsze role.

Istnieje wiele różnych okazji, dla których w kościele czy domach zamieszkiwanych przez ludzi pobożnych pojawia się symbolika świec. Są one doskonałym elementem zarówno świąt radosnych, jak również i tych smutnych, związanych choćby z czuwaniem przy zmarłych. Sprawdźmy jednak, jakie jest ich znaczenie oraz użytek.

Świeca w religii

Największa ze świec, świeca gromniczna, obecna jest zarówno na ołtarzach, jak również w domach. Stosuje się ją choćby przy chrzcie świętym, komunii świętej, ale również w czasie czuwania nad kimś bliskim. Świece tego rodzaju miały uświęcać domy, o ile wcześniej były poświęcone również w kościele. Tradycja święcenia świec wywodzi się jeszcze z IX wieku i pozostała aktywna do dziś.

Matki Boskiej Gromnicznej

Święto Matki Boskiej Gromnicznej tradycyjnie obchodzone było 2 lutego – w dniu, w którym dziś świętuje się Ofiarowanie Pańskie. Jednym z elementów obchodów takiego święta była gromnica – każdy z wiernych przychodził do kościoła z własną świecą, które święciło się, a następnie odpalało od świec stojących na ołtarzu czy niesionych przez ministrantów. W ten sposób niosło się również nowe życie uświęcone do Boga. Takie świece wykorzystywano potem, aby postawić je w trakcie burzy w oknie – miały zapobiegać uderzeniu promienia dzięki łasce Matki Boskiej.